Jaź

Ciało jazia jest wydłużone, dość wysokie i ścieśnione w płaszczyznach bocznych. Linia boczna tworzy łuk lekko wygięty ku stronie brzusznej. Płetwa grzbietowa ma równo ściętą krawędź tylną. Tylna krawędź płetwy odbytowej jest lekko wklęsła. Paszcza jest umieszczona na końcu pyska i skierowana lekko skośnie ku górze. Jaź przeciętnie dorasta do 40 - 50 cm długości, lecz często są poławiane osobniki znacznie większe. Pokarmem jazia są wszelkie drobne zwierzęta wodne, ikra innych ryb, a także owady chwytane nad powierzchnią wody. Jazie odbywają tarło gromadnie w kwietniu i maju. Ma ono miejsce na płyciznach rzecznych o dnie piaszczystym lub kamienistym, gdzie samica składa przeciętnie od 35 000 do 100 000 jaj. Jest to ryba rzeczna, czasami tylko spotykana w jeziorach. Jaź przebywa w partii czystej wody, niedaleko brzegów. Na zimowiska gromadnie wędruje na głębsze miejsca w rzece o spokojnej wodzie lub wchodzi do jezior. Znany jest w wodach słodkich całego zlewiska Morza Bałtyckiego, Białego, Oceanu Północnego. Mięso ma smaczne, lecz bardzo ościste.